Da Flight

Karışık yazı olacak bu. Birkaç şeyi bir arada yazacağım.

Öncelikle, bizim için neredeyse Nba Slam Dunk'dan daha heyecanlı bir smaç yarışması oldu. Çünkü dünyanın en iyi 3-5 smaççısından biri, hatta belki en iyisi, bu yarışmada yer aldı. Bu, büyük bir ayrıcalık. Önceki yazımda da belirttiğim gibi, çok büyük şeyler bekliyorduk. Beklediklerimiz oldu, hatta fazlası bile oldu!!

Üçlük yarışmasını Ömer Ünver kazandı. Neredeyse baştan belliydi. Eleman öyle bir hava yarattı ki yarışmanın başındna itibaren. Bu arada en azından bizdeki üçlük yarışmasında, eğer süre bitmediyse, baştaki topalrı atma hakkın varmış. Ömer yaptı 2 hakkında da. Görmüş olduk. Nba'de olmamıştı hiç. Ya o kural yok, ya da hiç gerçekleşmedi. Olsa söylenirdi elbet.

All-Star maçını yabancılar aldı. Beklendiği gibi diyesim geliyor ama demeyeceğim. Yabancıların kadro dengesizdi. Kanat oyuncuları yoktu hiç neredeyse. Guardlar ve uzunlar sadece. Böyle olunca Dee-Solomon-El Amin üçlüsünden ikisinin sürekli sahada olması zorunluluğu doğdu. Genelde de öyle oldu zaten. Woolridge çok sıçtı-sayısı bile yok. Ruzic iyiydi. Adeleke de. Dee Brown, birkaç pozisyonda lakabının hakkını verircesine davrandı, çok hoştu.

Yerlilerde Ender Arslan, Türkiye All-Star'ının Shaq'ı gibiydi mübarek. Sürekli şova kaçtı. Bir ara da 5/5 üçlüktü. Gırgırını yaptı Kaan abi. Ömer Aşık iyiydi. Ömer Onan çok kaçırdı. Haluk her zamanki gibi.

Bitime 6 dk. kala 9 sayı farkla öndeydi yerliler. Uzun süre son periyotta 2 sayıda kaldı yabancı karması. Ama bu avantajı zerre kullanamadı yerliler. Solomon ve Brown'ın son bölüme birlikte saada yr alması ibreyi yabancılar lehine çevirdi. Bitime çok yakın sürede fauller sonrasında alınan 2 hücum ribaundu da galibiyeti tescilledi yabancılar adına.

Mvp Quinton Hosley oldu. Hak etmedi denemez. Birkaç tane de smacı var maçta. Güzeldi.


Gelelim smaç yarışmasına...
İlk turda Curtis Withers, Quinton Hosley, Richard Chaney ve James White yarıştı. Finale kalanlar, Chaney ve -tabii ki- White oldu.
White abimiz ilk turda bir sağdan gelip değirmen, bir soldan gelip bacak arası vurdu. Tabii, diğerlerinin yaptıklarından bir kademe yukarıda smaçlar oldu. Her smacında kafa çember seviyesindeydi...
Finalde Chaney ve White kapıştı. Finalde ilk olarak, Chaney sol el değirmen vurdu. White cevaben taa sahanın başından gelip, faul çizgisinden vurdu. Jüriyi filan kenara çekti. Ve bu smacı yaparken, kafası çemberin üstünde dolaşıyordu...
2.de Chaney sağdan gelip kendine çekerek ters vurdu. White ise yine sahanın diğer ucundan geldi, çift el -topu çekerek- vurdu faulden. İnanılmaz, o kadar rahat ki.
3.de sağ köşeden dikine gelip 360 bastı Chaney. White da -aslında bu smacın pek bir şeyi değiştirmeyecek olmasına rağmen- bokunu çıkartıp faulden değirmen bastı. Osman, Kaan abiler filan kafayı yedi tabii. Biz de aynı şekilde.

Böylece eşitlik oluştu. 100-100. Ve birer smaç daha yapılmasına geçildi. Burada jüriyi de kutlamak lazım. Belki yanlış puanlama filan yaptılar ama, bir şekilde bize o son "korkunç" smacı izleme şansı verdiler. Sağolsunlar.
Ekstra smaçlarda Chaney, sağ dipten gelip değirmen vurdu. Önden gösterip, yan taraftan vurdu. Bu kez jüri hakkını verip 46 puan verdi.
Sıra geldi White'a. White, daha önce 2006 Ncaa Slam Dunk'ta yapamadığı, "faulden bacak arası" nı denedi. İlk deneme olmadı. Kaan Kural hemen şunları söyledi:"Eğer bunu da yaparsa, biz kapatıp gidelim, bundan sonra smaç yarışması yapılmasın" dedi. Ve yaptı...Hayvan, onu da yaptı. Ve gene rahatça yaptı. Kafa çember hizasında filan. Tabii ki 50 tam puan.

Değerini bilen için, unutulmaz bir gün yaşattı James White. Cidden Türk basketbolseverler çok şanslı. Final smaçları Ntvspor.net'te izlenebilir. Youtube'a filan da düşme ihtimali var tabii.

Diğerleri çok iyi şeyler yaptılar evet, ama kusura bakmasınlar. White onlardan 1, hatta 2, hatta hatta 3 gömlek daha üstündü. Zaten çoğu kişi tarafından dünyadaki en iyi smaççı olarak görülür. Bu yarışmayla da bu ünvanı iyice pekiştirdi.
Nba Slam Dunk ayarında bir yarışma izledik. Belki kendi kalibresinden rakibi yoktu James White'ın ama, tek başına kendisi yetti de arttı bile...


Resme gelince;Geçen yıl, şampiyonluk kutlamalarından bir foto. Ve gerçekten çok cins bir fotoğraf. Karedekiler:Melvin Ely, Jackie Butler, Tim Duncan ve James White.
Biri bir Nba efsanesi, 4 yüzüğü var. Daha da alır. Diğeri şu anda Hornets'te oynayan savaşçı bir uzun. Biri Türkiye'de oynayan aşırı atletik bir oyuncu, bir daha Nba'e döner mi bilinmez. Sağdaki de, şu anda Nba'de bile olmayan biri. Hiçbir yerde oynamıyor:Jackie Butler.
Böyle 4 alakasız oyuncunun bir araya geldiği çatı ise:Spurs. Bu 4 birbirinden farklı profilde oyuncunun başarıya ulaştığı, eriştiği yer San Antonio Spurs...