"PHIL DÖNEMİ"
-- 1999
Phil Geldiğinde:
Harris, Lokavt yüzünden kısa süren sezonda pek iyi değildi ve, Kobe'nin üçüncü sezonunda artık ilk 5 çıkıp takıma daha da yardımcı olmasına rağmen, gelecek Lakers koçunun, onun talepkar kişiliğini ve açgözlülük derecesindeki şut atma isteğini törpülemesi gerektiği açıktı. Efsanevi koç, daha yeni Michael Jordan'ın Bulls'uyla iki kere "three-peat" yapmış olan Phil Jackson, her ne kadar Bryant'la uğraşmanın kendisi için apayrı bir sınav olacağını itiraf etmiş olsa bile, iş için mükemmel tercihti.
Jackson, Los Angeles Times'ın alıntıladığı gibi, Eleven Rings isimli kitabında "Kobe, basketbolun gelmiş geçmiş en iyisi olma konusunda Jordan'ı geçmeyi kafaya takmıştı" şeklinde yazmıştı. "Onun Michael Jordan takıntısı galebe çalıyordu. O sezon (99-00) Chicago'da oynadığımızda, Michael'ın, Kobe'nin paylaşımcı takım oyununa karşı tutumunu değiştirmesine yardımcı olabileceğini düşünerek, ikisi için bir buluşma ayarladım. El sıkışmalarının ardından, Kobe'nin ağzından şu sözler döküldü: 'Biliyorsun, bire birde senin eline verebilirim.'"
Zamanla, Bryant, Jackson'ın medya önünde ona gösterdiği sert tavırların da etkisini itiraf ederek, onun motivasyon yöntemlerini daha iyi anlamaya başladı. "Secretariat olmak için potansiyel taşıyan bir vahşi at gibiydim, ama çok vahşi, amına koyim" demişti geçen yıl GQ'ya. "Bunun bir parçası beni evcilleştirmeye çalıştı. [Basında benim hakkımda çıkan yorumları] beni çılgınca bir hıza sürükledi. Çünkü kasıtlı ya da kasıtsız, verimli ve harika olmak adına benim üzerimde muazzam derecede bir baskı uyguladı."
-- 2000
Kobe'nin İlk Şampiyonluğu:
Jackson'ın gelişi, sonuçlara derhal yansıdı: Lakers onunla ilk sezonunda 67 maç kazandı; O'Neal sayı krallığını kazanıp normal sezon MVP'si oldu; ve Bryant, sezon başında el sakatlığı geçirmesine rağmen, o zamana kadarki kariyer rekoru olan 22.5 sayı ortalaması ile sezonu bitirdi.
Playoff'larda, Lakers'ın kabiliyetleri, Batı Konferansı Finalleri'nin 7. maçında Blazers'la oynadıkları maçta parıldadı. Sezon onlar için hüsranla sonuçlanmak üzereyken, Lakers çift hanelerdeki farkı yok edip, geri dönüşü ikonik Kobe-Shaq alley-oop'uyla taçlandırdı. Süperyıldız-süperyıldız bağlantısı, Kobe'nin zerafeti ve Shaq'ın öfkesinde birleşerek durdurulamaz hale geliyor; Shaq, o sonradan klasikleşen sahnede tribünleri göstererek sahayı bir uçtan ötekine kat ediyor, salon adeta yıkılıyordu. Finaller henüz başlamamış olmasına rağmen, bu ikilinin kaderinde şampiyonluğun yazdığına dair çok az şüphe vardı.
Pacers'a karşı oynanan altı maçlık bir serinin ardından Lakers, "Showtime" döneminden bu yana ilk şampiyonluğuna ulaştı. Bu arada Bryant, zamanında Jordan'ın yedi, ilerde Lebron''un dokuz sezona ihtiyaç duyacağı ilk yüzüğü sadece dördüncü sezonunda kazanıyordu. "Bu benim 21 yıllık ömrüm boyunca hayalini kurduğum şeydi" diyordu, ilerde kaç tane daha kazanacağını da düşünerek.
-- 2001
Bir Kez Daha:
2000-2001 sezonunu kendi stillerinde geçirmelerine rağmen --Derek Fisher'ın meşhur, Kobe, Shaq ve Jackson'ın arasındaki tansiyona dayanarak soyunma odasındaki havayı "bir yumurta kadar kırılgan" diye adlandırması-- hiçbir şey geçen sezonun şampiyonunu durdurmaya muvaffak olamadı. Bir gece Kobe, bir gece Shaq'ın sazı ele almasıyla Lakers, Playoff'u 15-1'lik dereceyle ve ortalama 12.8'lik (üç sayı çizgisi geldiğinden beri playoff'lardaki en yüksek) sayı farkıyla bitiriyordu. Allen Iverson'ın liderlik ettiği Sixers'ın hiçbir şansı bulunmuyordu.
Bryant için, 2001 faslı yeni bir açılımı simgeliyordu: Yeni kariyer rekoru olarak 28.5 sayı ortalaması tutturdu, 22 şut kullandığı göz alıcı bir gece geçirdi, Playoff'larda birkaç kez 40 sayılık performanslar ortaya koydu, ve günümüzde onu NBA'in gelmiş-geçmiş en çok yönlü yetenekleri arasında olup olmadığı tartışmalarına sokan seviyeye yükseldi. Eski NBA koçu Paul Westphal "Kim Kobe'nin Michael Jordan'dan daha iyi olmayacağını söyleyebilir?" diyordu Los Angeles Times'a. "Bunu şimdi bir kenara bırakın. Jordan'ın aynı yaştaki halinden çok daha iyi durumda."
Ama Bryant, ilaveten O'Neal'a (tembellikle ilgili) ve Jackson'a (güven eksikliği) karşı duruşunu katılaştıyordu ve kendisini geri çekiyordu. Nisan ayında Bryant, Güney Kaliforniya'da gerçekleşen düğününe hiçbir takım arkadaşını davet etmedi. O'Neal-Bryant ortaklığı parkede yenilmez bir görüntü sergiliyordu, ama egolar ve kişiliklerin işin içine girmesi, manzarayı çok değiştiriyordu.
-- 2002
Üçleme:
Batı Konferansı Finalleri'nde Sacramento Kings'e karşı iyi şansın yardımıyla da olsa, O'Neal-Bryant ikilisi, bir yüzük daha kazandı.
Gerçi hem O'neal, hem de Bryant, All-NBA 1. takımına seçilse de --Kobe'nin kariyerinde ilkti-- 4. maçta Sacramento'ya karşı günü kurtaran, Rober Horry oldu. Başa baş geçen dakikalarda, önce Kobe turnikeyi kaçırdı, O'Neal ribaundu alsa da tamamlayamadı ve top, üçlük çizgisindeki Horry'ye sekti -- maçı kazandıracak üçlüğü kullanacak olan Horry'ye.
Sonra, 3-2 geriye düşmenin ve elenmenin eşiğindeyken Lakers, Rick Adelman'ın maç sonu hakem yönetimiyle ilgili eleştirilerine hedef olan, ünlü 40 faul atışı kullandıkları maçı kazandı. Başkan adayı Ralph Nader, David Stern'e hakemlerin "tarafsızlık ve profesyonellik duygularının ciddi şekilde sarsılmış olduğunu" belirten bir mektup yollayarak olaya müdahil oldu. Yıllar sonra, ligden atılmış eski hakem Tim Donaghy, iki meslektaşının seriyi uzatmak için NBA yönetimi adına tezgah kurduğunu ima etti.
O'Neal, Bryant ve Lakers, gürültülere kulağını tıkadı, deplasmandaki 7. maçı uzatmada aldı, ve Finaller'de Nets'i ince kıyım doğrayıp üçlemeyi tamamlamak üzere yoluna devam etti. Bu sayede Lakers, Jordanlı Bulls'tan sonra, üç sayı döneminde arka arkaya 3 şampiyonluk kazanan tek takım oldu. "Los Angeles arka arkaya kaç tane kazanabilir?" diye merak ediyordu Sports Illustrated yazarı Jack McCollum, o dönem. "Dört? Beş? On? Shaq ve Kobe daha ne kadar iyi olabilir? Jordan ve Pippen'dan daha iyi? Montana ve Rice'dan? Kahretsin, Lennon ve McCartney'den?"
Üçleme:
Batı Konferansı Finalleri'nde Sacramento Kings'e karşı iyi şansın yardımıyla da olsa, O'Neal-Bryant ikilisi, bir yüzük daha kazandı.
Gerçi hem O'neal, hem de Bryant, All-NBA 1. takımına seçilse de --Kobe'nin kariyerinde ilkti-- 4. maçta Sacramento'ya karşı günü kurtaran, Rober Horry oldu. Başa baş geçen dakikalarda, önce Kobe turnikeyi kaçırdı, O'Neal ribaundu alsa da tamamlayamadı ve top, üçlük çizgisindeki Horry'ye sekti -- maçı kazandıracak üçlüğü kullanacak olan Horry'ye.
Sonra, 3-2 geriye düşmenin ve elenmenin eşiğindeyken Lakers, Rick Adelman'ın maç sonu hakem yönetimiyle ilgili eleştirilerine hedef olan, ünlü 40 faul atışı kullandıkları maçı kazandı. Başkan adayı Ralph Nader, David Stern'e hakemlerin "tarafsızlık ve profesyonellik duygularının ciddi şekilde sarsılmış olduğunu" belirten bir mektup yollayarak olaya müdahil oldu. Yıllar sonra, ligden atılmış eski hakem Tim Donaghy, iki meslektaşının seriyi uzatmak için NBA yönetimi adına tezgah kurduğunu ima etti.
O'Neal, Bryant ve Lakers, gürültülere kulağını tıkadı, deplasmandaki 7. maçı uzatmada aldı, ve Finaller'de Nets'i ince kıyım doğrayıp üçlemeyi tamamlamak üzere yoluna devam etti. Bu sayede Lakers, Jordanlı Bulls'tan sonra, üç sayı döneminde arka arkaya 3 şampiyonluk kazanan tek takım oldu. "Los Angeles arka arkaya kaç tane kazanabilir?" diye merak ediyordu Sports Illustrated yazarı Jack McCollum, o dönem. "Dört? Beş? On? Shaq ve Kobe daha ne kadar iyi olabilir? Jordan ve Pippen'dan daha iyi? Montana ve Rice'dan? Kahretsin, Lennon ve McCartney'den?"
-- 2003
İhtilaf Doğuyor:
İnatçı? Kesinlikle. Soğuk? Şüphe yok. Fakat suçlu? Spor dünyası, 2003'te Colorado'da yaşanan bir olayın ardından tecavüz ile suçlanması üzerine, Bryant'a yeni bir yafta vurmakla yüz yüze gelmeye zorlandı. Sports Illustrated, Bryant'ın karakolda çekilmiş bir fotoğrafını kapağa koydu: "Kobe Bryant: Sanık."
Takip eden süreç, suçlamalar düşmeden önce bir yıl kadar sürdü ve Bryant, bir karşı dava açtı. Bu noktada, Bryant'ın itibarı ve popülaritesi belirgin bir darbe aldı, sponsorluk anlaşmalarını kaybetti, takım arkadaşlarıyla (özellikle Shaq) olan gergin ilişkileri daha da kötüleşti, ve Lakers bir daha şampiyonluk seviyesinde bir takım olamadı. Ancak, yanında eşi Vanessa ile birlikte, kamuoyu önünde gözyaşlarıyla özür dileyerek evliliğini kurtardı. Çoğu hayranı onu affetmedi.
Takip eden süreç, suçlamalar düşmeden önce bir yıl kadar sürdü ve Bryant, bir karşı dava açtı. Bu noktada, Bryant'ın itibarı ve popülaritesi belirgin bir darbe aldı, sponsorluk anlaşmalarını kaybetti, takım arkadaşlarıyla (özellikle Shaq) olan gergin ilişkileri daha da kötüleşti, ve Lakers bir daha şampiyonluk seviyesinde bir takım olamadı. Ancak, yanında eşi Vanessa ile birlikte, kamuoyu önünde gözyaşlarıyla özür dileyerek evliliğini kurtardı. Çoğu hayranı onu affetmedi.
-- 2004
Shaq Takası:
Temmuz 2004'te, sekiz sezon ve üç şampiyonluğun ardından, Bryant nihayet Lakers'da dümene geçmişti. Bryant ile sürtüşme içinde geçen yıllarından ardından O'Neal, Lamar Odom ve Caron Butler'ı da içeren bir paket karşılığında Miami'ye takas edildi. "Takım doğru istikamette gitmiyordu, ve ben de bunun bir parçası olmak istemedim, böylece takas edilmeyi talep ettim" diyordu Shaq, o dönem.
Shaq için kırılma noktalarından biri: "Bryant'ın Jim Gray'le Ekim 2003'te yaptığı röportaj. "Madem bu takım ,onun takımı, o zaman öyleymiş gibi davranacak" diyordu Bryant, O'Neal'den bahsederken. "Yani, takım saha içi ve dışında size güvenirken, siz kampa götü göbeği salmış ve formsuz bir şekilde gelemezsiniz. Ayrıca, takım kötü giderken diğerlerini suçlayamazsınız, ya da sen kondüsyon eksikliğin yüzünden sakatlandığın zaman, sağlık ekibini olayı büyütmediği için suçlayamazsın." İlaveten, Shaq'ı "her pozisyonda top eline gelmezse, savunma yapmayacağı ve ribaundlara el uzatmayacağına dair tehdit etmekle" itham ediyordu.
O'Neal'ın ayrılışı, Jackson'ın 2004 Finalleri'ni kaybtmelerinin ardından bıraktığını açıklamasından bir süre sonra gerçekleşti. "Eğer o hâlâ burda olursa, seneye takımı yönetmeyeceğim" diyordu sezon boyunca Mitch Kupchak'e. "Kimseyi dinlemeyecek. Bunu daha önce bu çocukla yaşadım."
Jackson bu konuşmaları, Bryant'ın ona Shaq'a "yancı olmaktan bıktığını" söylediğini ve bu iki yıldızı sıkça, çocukça hallerde yakaladığını da ekleyerek "Son sezon: Ruhunu Arayan Takım" isimli kitabında tekrar anlatıyordu.
Bu ayrılıklar, Bryant'a 2004-2005 sezonu için bütün kontrolü ele geçirmeyi sağlıyordu, ama aynı zamanda, beş sezonda dört final ve üç şampiyonluk getiren o dominant Lakers döneminin de bitişi anlamına geliyordu. Artık kendi takımına sahipti, ama pek de iyi bir takım değildi.
Shaq Takası:
Temmuz 2004'te, sekiz sezon ve üç şampiyonluğun ardından, Bryant nihayet Lakers'da dümene geçmişti. Bryant ile sürtüşme içinde geçen yıllarından ardından O'Neal, Lamar Odom ve Caron Butler'ı da içeren bir paket karşılığında Miami'ye takas edildi. "Takım doğru istikamette gitmiyordu, ve ben de bunun bir parçası olmak istemedim, böylece takas edilmeyi talep ettim" diyordu Shaq, o dönem.
Shaq için kırılma noktalarından biri: "Bryant'ın Jim Gray'le Ekim 2003'te yaptığı röportaj. "Madem bu takım ,onun takımı, o zaman öyleymiş gibi davranacak" diyordu Bryant, O'Neal'den bahsederken. "Yani, takım saha içi ve dışında size güvenirken, siz kampa götü göbeği salmış ve formsuz bir şekilde gelemezsiniz. Ayrıca, takım kötü giderken diğerlerini suçlayamazsınız, ya da sen kondüsyon eksikliğin yüzünden sakatlandığın zaman, sağlık ekibini olayı büyütmediği için suçlayamazsın." İlaveten, Shaq'ı "her pozisyonda top eline gelmezse, savunma yapmayacağı ve ribaundlara el uzatmayacağına dair tehdit etmekle" itham ediyordu.
O'Neal'ın ayrılışı, Jackson'ın 2004 Finalleri'ni kaybtmelerinin ardından bıraktığını açıklamasından bir süre sonra gerçekleşti. "Eğer o hâlâ burda olursa, seneye takımı yönetmeyeceğim" diyordu sezon boyunca Mitch Kupchak'e. "Kimseyi dinlemeyecek. Bunu daha önce bu çocukla yaşadım."
Jackson bu konuşmaları, Bryant'ın ona Shaq'a "yancı olmaktan bıktığını" söylediğini ve bu iki yıldızı sıkça, çocukça hallerde yakaladığını da ekleyerek "Son sezon: Ruhunu Arayan Takım" isimli kitabında tekrar anlatıyordu.
Bu ayrılıklar, Bryant'a 2004-2005 sezonu için bütün kontrolü ele geçirmeyi sağlıyordu, ama aynı zamanda, beş sezonda dört final ve üç şampiyonluk getiren o dominant Lakers döneminin de bitişi anlamına geliyordu. Artık kendi takımına sahipti, ama pek de iyi bir takım değildi.
0 yorum:
Yorum Gönder