Ne olur ne olmaz diye saati 14.30'a kurup yatağa girdiğimde saat 04.30, uykuya daldığımda ise ezan vaktiydi. 13.30 gibi uyandığımda hemen sabah ezanının kaçta okunduğunu sordum babama, 05.30 falan dedi kısa süreli şok yaşadım. Neyse ben ne diyorum amk ya. Hayır kazasını falan da kılmadım. Cumartesi'den beklediklerim zor ama imkansız değildi. Samimi olacağım, azılı bir West Ham taraftarı, onun kadar Manchester City düşmanıyım. Yani Fulham'a koyarsak, üzerine keyifli bir 17.00 maçı izlersek, onun üzerine de QPR sürprizi gelirse benim için tadından yenmez bir cumartesi olurdu. Olmadı, ama yine de güzeldi.
"He is desperate to play football. We had Carlton Cole warmed up and ready to go and Andy was going to be substituted anyway in the next couple of minutes. But unusually he did it [injured the hamstring] on the jump."
Skor 3-0, oyun rölantide, Andy Carroll takımıyla çıktığı ilk maçta üzerine düşenden de fazlasını yerine getirmiş ve birkaç dakika içinde yerini Carlton Cole'a bırakacağı çok aşikar. Ama maç boyunca yaptığı en iyi iş olan kafa topu mücadelelerinden birine daha çıkarken kendini sakatlıyor. İlk dakikada kilidi açan golün gizli kahramanı -hatta üçüncü golü de ona yazarsak yanlış olmaz- için günü iyi kapattığını söylemek pek de doğru değil. Ancak bir sonraki hafta ulusal maçlar nedeniyle ligin oynanmayacak olması West Ham adına şans. Çünkü Andy Carroll takıma bir değil, iki-üç kademe birden atlattı. Zaten long ball oynayan takım bir bakıma Crouch'unu buldu. Carroll'a en uygun takımın biz olduğumuzu düşünürdüm hep, ilk maçtan teyit etmiş olduk. Bu sene sike sike kümede kalacağız. Savunma ve kale rotasyonu sıkıntı ama Nolan-Noble-Diame üçlüsü birbirine çok uyumlu bir orta saha olmuş. Kanatlarda Vaz Te ve Taylor'un performansı da bugün oldukça iyiydi ki daha Jarvis, Yossi falan var. İlk iki haftada çok iyi maçlar çıkaran ama transfer döneminde Dempsey'i, Dembele'yi kaptıran kolu kanadı kırık Fulham'ı yenmesi zor olmadı West Ham'ın. Özellikle 3-0'lık bu galibiyetin, Galler'de 3-0 kaybedip saha içine de pek bir şey koyamadığımız haftadan hemen sonra gelmiş olması da önemli.
You saw me standing alone,
Without a dream in my heart,
Without a love of my own."
Geçen sene QPR ile yaptığı maçtan sonra bu sözlerle şampiyonluğu kutladı City taraftarı. Onların anthem'i gibi bir nevi. 44 yıl sonra gelen şampiyonluk, QPR'ın 2-1 öne geçmesi, son dakikada Dzeko, uzatmalarda Agüero. Rüya gibiydi onlar adına. Sezonun ikinci iç saha maçının QPR ile olması, anıların taze olması demekti. Ama City fırtına gibi başladı ve 15. dakikada kullandıkları sanırım 67. kornerde Yaya'nın ayağından golü bulduklarında bu sefer daha rahat kazanacaklarını düşünmüştük. Hayır. QPR ne yapıp edip rakibini uyutmayı başardı ve ikinci yarıda da Zamora'nın kafasından golü buldu. City, Tevez-Dzeko işbirliğiyle çok çabuk bir cevap vermese bu maç onlar adına çok hazin olabilirdi zira benim gördüğüm 60-85 arasını QPR orta sahasının ele geçirdiğiydi. Esteban "orta açabilseydim Real Madrid'de oynard-" Granero önderliğinde ortadan iyi gelseler de bitirici vuruşları yapamad- öeeeh KLİŞE. City uzatmalarda bulduğu golle 3-1 kazandı ama bence 3 puanı hak etmediler. Gün içinde West Ham'ın Fulham'ı domine ettiğini görünce gözler, City gibi takımdan çok daha fazlasını bekliyor. Üç haftada maksimum iki puan hak ettiler ama yedi puan çıkarmayı başardılar, ki dokuz da olabilirdi. Geçtiğimiz seneki dominasyonları yok henüz ama erkenden eleştirmek de çok mantıklı olmaz. Hem geçen senenin verdiği doygunluk ve rahatlama, hem henüz form tutmamış olma, hem de transferin son gününde 4354653 tane daha yeni adam aldıkları için onları birkaç hafta sonra değerlendirmek gerekir. QPR'da ise ilk üç haftada hücum ile savunma arasında ağır bir terazi sorunu olduğunu gördük. Savunma çok kolay pozisyon verirken, hücum çok kolay pozisyona giriyor. Ancak çok kolay goller yemelerine (Rıza hocam) rağmen kolay kolay gol atamıyorlar. Granero zamanla oturacak, takımı da oturtacaktır. Yani olumlu anlamda. Kaleye de Julio Cesar takviyesi geldi ama zamanında Kocaeli kalesine de Fenerbahçe'den Serdar Kulbilge gelmişti. Bir de hala şu Shaun Wright-Phillips'ten ne bekliyorlar anlamıyorum. Hoilett bu takımda yedek oturacak adam değil Hughes hocaaa.
Günün kazananları West Ham United, West Bromwich Albion ve Manchester City olurken Fulham, Everton ve Queens Park Rangers kaybetti. Tottenham ile Norwich, Swansea ile Sunderland, Wigan ile Stoke City birbirine diş geçiremeyen takımlar. Premier League'de yarın;
15.30 Liverpool-Arsenal
18.00 Newcastle United-Aston Villa
18.00 Southampton-Manchester United
Chelsea bu hafta normalde Reading ile oynuyordu ama cuma günü Atletico Madrid'le Süper Kupa maçına çıktılar -aslında çıkmadılar- bu yüzden bu maç iki hafta önce oynanmıştı ve zor da olsa maviler 4-2 kazanmıştı.
İyi haftasonları da dilersem az biraz kalan samimiyetimin tamamı yok olacak, en iyisi bir an önce siktir olup gitmek.
