Şimdi play-off filan derken, daha bi' basketbol ağırlıklı yazmalıyız, değil mi sevgili okurlar-zabah güneşinin yaydığı olumluluk dalgası.
Bizim maçı izlerken, alttan bir istatistik:Grant Hill, kariyerinde ilk kez ilk turu geçmiş oldu filan. Haydaa. Lan çok başarılı bi' play-off kariyeri olmadığını biliyoruz ama, bu kadar beter miymiş? Öyleymiş. Kendisi 15 sezonun ardından 2. turu görüyor -ki şansa bak, iyi döneminde olan Suns, o geldikten sonra bir sezon ilk turda eleniyor, diğer sezon hiç yok play-off'ta- ve bu bir NBA rekoru. Hiç değilse ilk sezonlarının hatrına daha ilerisi olsaymış diyor insan ama, maalesef sporda hak-hukuk her zaman olması gerektiği gibi işlemez.
Şu postta benzer bir duruma göz atmıştık ve, bizim sayemizde Melo 1. tur kabusundan kurtuldu -daha çok Chauncey sayesinde ama çaktırmayın- ve "yetmez lan bu kaç seneden sonra!" deyip, Batı finali de görmüş oldu. O yırttı. Hill de benzer bir lanetten bu sezon kurtuldu. Darısı T-Mac'e demek istiyorum ama... Amasını anlayan anladı.
Ayrıca benzer bir lanet Jamal Crawford'un başında vardı ve o da bu sene kurtuldu. Adam 9 sezondur NBA'deydi ve bir kere bile play-off görememişti. New York-Chicago-Golden State derken, nihayet Hawks'ta, 10. sezonunda buraları gördü. O da rekoru Troy Murphy'ye devretti. Troy bu gidişle hiç göremez ya, neyse.
Totalde en uzun süre Shareef Abdur-Rahim'e aitti. O da 10. sezonunda Kings'te yırttı ama, maç sayısı fazlalığından rekoru vermiyor. Olaya bak abi, Kevin Ollie filan bile play-off görebilirken, sen 10 sene play-offsuz kal, o kadar iyi oyuncu olmana rağmen. Ben olsam "sikerim play-off'unu ulan" deyip, Olympiakos yolu tutardım sanırım, yıllık 5 milyona filan.
0 yorum:
Yorum Gönder