Aydın Ve Hatıralar

Dün gece Gs tv'ye bakıyorum, kamp, idmanlar vs. Aydın röportajı çıktı sonra. Bu sezon kadroda olacak büyük ihtimal. Daha önce bir yazıda değinmiştim.
Aklıma ne gelebilir Aydın'ı görünce? Evet, Gs'nin sağ kanadının emin ellerde olduğu filan da geliyor ama, öncelik o meşhur "Konya maçı"nda.

Buradan önceki evdeyiz. Akşam saat 9 mu, 10 mu ne. Yine maçı izlemeye gitmemişiz, satmışız takımı. Muhtemelen soğuktur, annem de "gitmeyin oğlum" filan demiştir. Her kış aynı terane.
Bizim resmi siteden takip ediyoruz maçı. Neyse maç ilerliyor filan. 0-0 Ben ekranın tepesinde.
Oldu 80 küsür. Bir yandan tırsıyoruz ama, diğer yandan Gs'nin huyunu da biliyoruz;yine bir 90. dk. golü gelir kurtuluruz vs.

Zaten bir ton da sakat var. Defansta Yalçın filan oynuyor.
87'de Aydın girdi. Yükleniyoruz ama, bir taraftan Konya da geliyor.

Umut devam ediyor ama, aynı şekilde azalıyor da. Bilen bilir, o sayfanın yenilenmesi, her dalgalanmada yeni cümleyi okurken hissedilenler...
Stadta izlemekten daha büyük heyecan.

90'ı geçiyoruz. O soğukta terlemeye başlıyoruz. 3 kişiyiz:ben, babam, kardeşim.
Dakika 91'i geçti. Sayfa yenilendikçe kafayı yiyoruz.
Neredeyse umudu kesmişken, şöyle bir şey belirdi en alt kısımda:"Goooooooooooooooooooollll!!!! Aydın Yılmaaaaz!!!!!! Genç yıldızın golüyle Galatasarayımız 1-0 öndeeeee!!!".

Biz de aynı, hatta daha fena bağırıyoruz, hönkürüyoruz.
Sezon sonunda şampiyon olduğumuzda, bu golün değerini daha iyi anlıyoruz tabii.