6

“altı yaşımdayken bir arkadaşımı kaybettim. o gün o üzüntüyle isyan ettim ve allah’ı sorgulamaya başladım. küçücük, masum bir çocuk ölmeyi hak etmek için ne yapmış olabilirdi? daha sonraları ise bu düzeni kuran bir şeylerin varlığına inanmaya başladım ama bunun ne olduğuyla ilgili değilim. mesela ikinci hayata filan inanıyorum ben sadece daha iyi bir insan olmaya, egomu ve komplekslerimi törpülemeye çalışıyorum. illa ki bir dine bağlanacaksam budizm gibi bir şeyi tercih ederim.”

İşte abla, sen orayı çözemediysen bunca yıldır, bundan sonra da zor. Koca Papa bile gidip, toplama kamplarında "Bunlar olurken tanrı nerdeydi" gibi abuk bir laf edebiliyorken, Lale Mansur'un böyle konuşması da bi' yerde normal. Bir anlasanız, Tanrı'nın elinde asa, "şu olsun, bu olmasın" diyen bir sakallı dededen farklı bir mevzu olduğunu.